Sinterklaas

De donkere dagen zijn begonnen, met hun achtereenvolgende lichtfeesten.

Afgelopen week vierden we het Sint Maartensfeest en nu bereiden we ons voor op het sinterklaasfeest.
Dit is het feest van de schenkende Goedheiligman, die als iedereen slaapt over de daken rijdt om geschenken te brengen voor alle kinderen. Het feest van geven en ontvangen, in een sfeer van blijde verwondering, vreugde, geheimen en geheimzinnigheid.

Op school willen we graag Sint Nicolaas eren als vertrouwenwekkende en eerbiedwaardige kindervriend.

Daarom vieren wij dit feest op eenvoudige en innige wijze.

Door ons voorbeeld kan het kind de kiem van eerbied in zichzelf blijven voelen en voeden opdat de eerbiedskrachten van het kind mogen groeien. Eerbied geeft de mens een anker in de morele (zelf-) opvoeding.

In de klas merken de leerkrachten helaas, wanneer ze de geheimzinnige, wonderlijke sfeer willen oproepen, dat de kinderen hen aanvullen met alle verontrustende ‘echte’ wetenswaardigheden die ze kennen van de televisie.

Wij zouden jullie dan ook in overweging willen geven om niet met jullie kinderen naar het sinterklaasjournaal te kijken.
Als alternatief : lees een mooi prentenboek met je kind en/of kijk gezellig samen in het prentenboek van Charlotte Dematons, Sinterklaas.
We wensen jullie een vrolijke en gezellige sinterklaastijd toe!

Enkele bijdragen tot een gezellige Sinterklaastijd volgen hieronder.

Als de Sinterklaastijd nadert en Sinterklaas fysiek in het land verschijnt, beginnen de harten van groot en klein sneller te kloppen. Over het land kan dan een zweem van verwachting en activiteit komen, die vervuld is met vrolijkheid en geheimzinnigheid.

Iedere geboren en getogen Nederlander gelooft in Sinterklaas. Met name in de onzichtbare ‘Sinterklaasgeest’ die over het land zweeft. Wat hebben we met deze Sinterklaas die blijkbaar bij ons volk hoort?

Uitgedost als bisschop overleefde hij de reformatie en vele gebruiken bleven eeuwenlang gehandhaafd, ondanks de tegenwerking van kerk en staat. Sommige gebruiken raakten op de achtergrond en nieuwe voegden zich weer in. Het is net of met de ontwikkeling van het Nederlandse volk ook de gebruiken en het beeld van de Sint zich mee ontwikkelen.

Een mens ontwikkelt zich gedurende zijn leven, een volk ontwikkelt zich gedurende zijn geschiedenis, maar ook geestelijke wezens zijn in ontwikkeling. Tijdens de Middeleeuwen maakten alle Europese volksgeesten een christelijke ontwikkeling door, zo kwam het dat omstreeks 1100 n.Chr. overal kerken aan Sint Maarten en Sint Nicolaas gewijd werden. Voor ons zijn het twee heiligen te paard en met wapperende mantel!

Hoe beleefde men Sint Nicolaas?

Het volk ervoer hem in storm en wind, rijdend op zijn paard door de lucht. Ter ere van zijn feestdag gaf je elkaar lekkers, suikerbeesten, vrijers, marsepeinen varkentjes of sloeg men elkaar met een roe (vruchtbaarheid). Allemaal beelden die verbonden zijn met Wodan of zijn helpers Donar (Thor) en Frey (uit de Germaanse mythologie).

In de kerk verschijnt hij als beschermheilige voor van alles (van scheepvaart, handel tot huwelijk en kinderen krijgen).

Sint Nicolaas treedt steeds op als beschermheilige van de vrije mens. Hij helpt ieder mens die zich met vallen en opstaan probeert te ontwikkelen.

Door de eeuwen heen is Sint Nicolaas steeds meer vriend van de kinderen geworden, maar je kunt ook zeggen vriend van het kind in ieder mens.

Ieder mens draagt ‘zijn eigen kind’ in zich en dat kind hebben we nodig om een gezond mens te worden en de weg naar innerlijke vrijheid te vinden. Vanuit deze vrijheid kunnen we ware liefde ontwikkelen.

Sinterklaas helpt ons op deze ontwikkelingsweg. Hij stimuleert ons om creatief te zijn en ons in te leven in onze naasten, want alleen zo kun je gedichten, surprises en kadootjes maken of bedenken. Je moet een levend beeld maken van die andere mens… en voor je het weet maak je de eerste stappen naar een geestelijke ontwikkeling. Stappen om een vrij denkend mens te worden en andere mensen lief te hebben.

De kunst van het leven is: hemel en aarde verbinden. Waarom zouden anders de geschenkjes van Sint en Piet in de schoen van boven naar beneden door de schoorsteen komen vallen?

Zo kunnen we ook de rondgestrooide pepernoten herkennen als het vruchtbare zaad dat Wodan in de Germaanse tijden over de wereld strooide.

Het bewust leren omgaan met surprises en oerbeelden is heel maken. Een surprise is een uiterlijk geschenkje met een geheime betekenis of oerbeeld binnen in verborgen. Bijvoorbeeld een suikerhart als uiterlijk beeld van een innerlijk verborgen liefdekracht.

Het omgekeerde kan ook, bijvoorbeeld een geluksvarken van papiermaché, (=een bofkont als oerbeeld) met een lekker marsepeinen varkentje erin verstopt. Uiterlijk en innerlijk vormen dan een eenheid.

In de suikerbeesten herkennen we de offerdieren die bij de cultus geofferd werden. Voor de verbinding met het hogere worden immers offers gebracht, niet alleen toen, maar ook nu.

We kunnen het Sinterklaasfeest als levenskunst ervaren.

• De cadeautjes in de schoen als verrassingen van het lot.
• Het maken van transparanten, omdat we de uiterlijke materiële geschenken doorzichtig willen maken zodat het idee wat erin verscholen ligt, herkenbaar wordt door middel van de kunst.
• Het maken van beweegbare tekeningen, omdat we feestvieren vanuit het gezichtspunt van de geest, en de geest altijd in beweging is.
• Het zelf maken van poppen, omdat poppen idolen of idealen zijn die de ander iets te zeggen hebben.
• Door gedichten te maken. Door het omgaan met het Woord beleven wij de ontmoeting met de ander. Vanuit ‘het Woord” is de schepping immers vanaf den beginne ontstaan, en zo scheppen we steeds opnieuw door en in onze gedichten.